شرایط فیزیکی و کنشی همسران در هنگام ارتباط جنسی

جواز برهنگی همسران و لذت جویی های بدنی، و شایستگی آمیزش با پوشش و روانداز: همسران می توانند در کنار هم برهنه باشند و از نگاه به بدن یکدیگر و از معاشقه و بازی های جنسی و هم خوابگی لذت ببرند. از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند: آیا می توان به بدن همسر که برهنه است، نگاه کرد؟ حضرت فرمود: «ایرادی ندارد؛ چه لذتی از این بهتر!» همچنین پرسیدند: اگر با دست و انگشت با اندام جنسی همسر بازی کند، چطور؟ فرمود: «ایرادی ندارد؛ اما غیر از اجزای بدن خود، چیز دیگری را در آنجا نکند.»[1]

بهتر است که زن و شوهر زیر لحاف و پوششی به عمل جنسی بپردازند و آمیزش بدون آن کراهت دارد.[2] البته اگر در این حالت، پوشش از بین برود و بدن ها نمایان گردند، ایرادی هم ندارد. از امام موسی بن جعفر (علیه السلام) پرسیدند: در حالت آمیزش، اگر روانداز از روی مرد و زن کنار زده شود، چگونه است؟ ایشان فرمودند: «اشکالی ندارد». باز پرسیدند: اگر کسی عضو جنسی همسرش را ببوسد، چطور؟ باز فرمودند: «اشکالی ندارد.»[3]

دوری از آمیزش پس از غذا و هنگام پر بودن شکم: امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «سه چیز بدن را از بین می برد و چه بسا به مرگ نزدیک می کند: حمام رفتن با شکم پر، عمل جنسی در حالت سیری؛ و هم بستری با زن پیر».[4] از این رو بهترین زمان آمیزش، دو تا سه ساعت پس از صرف غذاست؛[5] چنان که بهترین زمان در عمل جنسی، نیمه شب است، نه نخستین ساعات آن؛ چراکه انسان از نظر جسمی و روانی آمادگی بیشتری برای آمیزش و لذت جویی دارد.

پرهیز از آمیزش دوباره در حالت جنابت و بدون غسل: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «در حالی که مرد در همبستری پیشین محتلم گشته (انزال داشته است)، کراهت دارد که دوباره آمیزش کند، مگر آنکه غسل کرده باشد. اگر کسی در حالت احتلام آمیزش کند و فرزند مجنونی از او متولد شود، کسی غیر از خودش را ملامت نکند».[6] البته اگر غسل امکان نداشته باشد، بهتر است اندام خود را بشوید و وضو بگیرد؛ در این صورت، کراهت این کار کمتر می شود.[7] حضرت صادق (علیه السلام) نیز هر گاه پس از هم بستری و پیش از غسل می خواستند آمیزش کنند، وضو می گرفتند.[8]

حرمت عمل جنسی در حالت حیض و نفاس (عادت ماهیانه و خونریزی زایمان): حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هرکس با همسر خود در حالت حیض آمیزش کند و فرزندی متولد شود که به مرض خوره یا پیسی مبتلا باشد، پس آن شخص ملامت نکند مگر خودش را».[9]
شخصی به نام عذافر صیرفی از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که فرمود: «آیا زشت رویان را دیده ای که در آفرینش آنان چه زشتی ای نمایان است؟» عرض کردم: بلی. فرمود: «آنها کسانی بوده اند که پدرانشان در حال ناپاکی مادرانشان با آنها تماس گرفته اند».[10]
وقتی خانم از خون حیض پاک شد، شایسته است ابتدا غسل کند، سپس به آمیزش بپردازد؛ هرچند پیش از غسل نیز حلال است.[11] وقتی از امام باقر (علیه السلام) درباره زنی که در پایان دوره عادت ماهیانه خون حیض از او قطع شده است سؤال شد، ایشان فرمودند: «اگر شهوت بر شوهرش چیره گشته [است]، پس به همسرش بگوید عضو جنسی اش را بشوید؛ سپس اگر خواست، پیش از غسل کردن با او هم بستر شود».[12]

آمیزش در برخی موارد دیگر نیز از نظر شرعی حرام است. به طور کلی آمیزش های غیر مجاز عبارت اند از:

توصیه به آمیزش هنگام احساس درد و حرارت در بدن: از حضرت على (علیه السلام) نقل شده است که هرگاه کسی دردی در بدن داشته باشد یا حرارتی بر مزاجش غالب شود، با همسر خود آمیزش کند تا تسکین یابد.
 

کراهت سخن گفتن هنگام آمیزش و نگاه کردن به عضو جنسی در آن هنگام: افزون بر حدیث جامع نبوی، از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که هنگام آمیزش سخن مگویید؛ چراکه بیم آن می رود فرزندی لال نصیب شما شود. همچنین در آن هنگام، به فرج (اندام تناسلی) همسر نگاه نکنید؛ چراکه ممکن است فرزندی کور به وجود آید. البته روایت های دیگری نیز وجود دارند که از این کارها در هنگام آمیزش منع نکرده اند؛ حتی از بوسیدن عضو جنسی.[14] وجه جمع بین این آموزه ها بر این است که این اعمال و کنش ها، در هنگام فرزندآوری با فراهم کردن زمینه بارداری یا هنگامی که احتمال بارداری می رود، ترک شود؛ و در آمیزش هایی که به قصد لذت جویی و تأمین نیاز جنسی است، منعی برای این کارها نیست. البته به نظر می رسد به طور کلی در مرحله اوج لذت جنسی و ارگاسم، پرهیز از این کارها شایسته باشد.

کنار گذاشتن انگشتری که نام خدا روی آن نقش بسته است: در احادیث آمده است اگر کسی انگشتری دارد که بر آن نام خدا نوشته شده است، با آن انگشتر آمیزش نکند.[15]

پرهیز از آمیزش موقع رنگ مو گذاشتن: در حالتی که فرد بر موهایش رنگ گذاشته، بهتر است آمیزش نکند. مسمع بن عبدالملک می گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمود: «کسی که خضاب کرده (رنگ گذاشته) است، آمیزش نکند». گفتم: فدایت شوم، چرا کسی که خضاب کرده است، نباید آمیزش کند؟ فرمود: «برای اینکه او در مضیقه و تنگنا قرار دارد».

پرهیز از زیاده روی در آمیزش: طبیعی است که در هر کاری باید اندازه نگه داشت که اندازه نکوست! روابط جنسی نیز از این قاعده مستثنا نیست و زیاده روی و افراط در آن، مشکلاتی را در شخص از نظر جسمی و روانی به وجود می آورد و روابط همسران را آسیب پذیر می کند. از این رو رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: من أراد البقاء... ولیقل مجامعة النساء؛ هرکس طول عمر و بقا خواهد....، کمتر از زنان کام گیرد».[16]